mercoledì 14 dicembre 2011

De bonaccias e de navigassione.

Thathari. su battrodighi de Nadale, dumaizas e undighi.

AVVISU A SOS NAVIGANTES: BONACCIA, MANCANTZIA DE 'ENTOS,

In dogni navigassione, ispessie in su passadu, cando sos navios andaina a vela, bi podiat aer momentos malos, de mancantzia de 'entu, Fit sa bonaccia.
Paret chi custas bonaccias s'acciapen puru navighende in s'internet e pilotende unu naviu chi si narat blog.

Dae calchi die semus intrados in d'unu tempus de bonaccia ei sa navigassione est perigulosa, no ca su mare est malu, ma ca su mare est frimmu.

Sos marineris diventan nervosos, brigan pro unu nudda, totu si lamentan e naran: ma inoghe ite che faghimus, no andamus ne addainantis ne addaisegus, semus arressos.

Beru est. Su capitanu chircat de abbonare sa ciurma, n'dapproffittat pro acconzare sas velas, reparare calchi guastu, dissinnat  calchi acconzu, ma paren totu iscujas, sos marineris no biden s'ora de torrare a viaggiare. Cheren intender su entu in cara, cheren bider sas velas unfiadas dae su entu, cheren intender sas undas de su entu chi ispinghen su naviu, cheren intender s'abba de sa sundas chi lis isfuettat sa cara. 

Custa bonaccia est che una maladia, sos marineris sun istraccos, paret chi una istracchidudine chen remediu s'appadronet de sos membros issoro.

IN custos momentos no bi cheret nudda pro chi una istinchidda de giaramentu de carveddu ponzet fogu a sa nave ei sos marineris s'arrempellen contra e su capitanu.

Nachi su sensu de Moby Dick est chi s'omine no si podet vindicare contra e sa natura, o puru nachi chi su sensu est chi sa rejone est cumprender sos limites chi sa natura nos at impostu, de no cummitter su peccadu de hybris, dei isfidare sos deos.
In su Hemingway de Il vecchio e il mare, sa lotta de s'omine contra e sa natura est una ribellione, comente cun Prometeo, e comente pro sos poetes romanticos, s'isconfitta est già inscritta in su destinu, ma est già importante de si ribellare ai custu destinu, ei sa ribellione matessi pro cussa isfida impari contra su fadu, contra sa sorte, contra sos deos, est già una vittoria.

Ed est su matessi chi narat Conrad, um ateru marineri, chi in sa prefazione a Su Negru de su Narcissu, iscriet chi no est sa vittoria chi contat, ma sa proa, su tentare de cambiare su destinu, s'isfida.

Est custu chi puru in sos  momentos de bonaccia faghet chi no nos arrendimus, ma isettamus chi sos bentos torren a sulare, ca totu semus naschidos pro navigare.

Comente naraiat cuddu romanu benzende paret  in Sardigna, navigare necesse est, vivere non necesse.

E tando, a chie cheret cumprender, pagas paraulas.

Istadebos chietos, arrempelladebos, ma cun ispiritu tranchillu. 
Tantu, vivere non necesse. Navigare necesse.






Nessun commento:

Posta un commento

NOSTALGIA

THATHARI , SU TRES DE LAMPADAS 2019 Nostalgia, est paraula grecana, cheret narrere, comente ischides tottu, dizizu de torrare an domo ...