domenica 25 settembre 2011

No ba't limba chena poesia.

Sa luna, bida da sa biddighedda de Lollove (15 animas), Nuoro.
Thathari, su 25 de Capidanni Duamizas e undighi.


Sigomente no esistit limba chena a poesia - siat puru in caratteres minudos - accò una poesia in limba. No est sa prima ch'apo iscrittu ma est sa prima (e s'urtima ) ch'at apidu unu riconnoschimentu. Ma sa poesia benit dae su coro, no est pro sos premios;  est pro sos atteros si nde potan leare accunortu e benefiziu.




Pitulera luna.

Pitulera luna,
curriola, iscabada,
ch'ispassizas serente
sos prados
de lughe aundados;
chi endes sonnios maniatigos
a sabios e a mannos,
imboligados in fozas de murta,
frimmadi, aiscurta:


Pasadi unu pagu, inoghe,
affacca ai custa funtana
ue abbojan fittianas
pantasimas, panas, janas,
animas remitanas
in chirca e accunortu.


Nara, dias poder frimmare tue
un'anima troppu a tie simizante,
chi arresetu no agatat in logu?

(Menzione ispeziale Premiu de  Uthieri, 1996)

Nessun commento:

Posta un commento

NOSTALGIA

THATHARI , SU TRES DE LAMPADAS 2019 Nostalgia, est paraula grecana, cheret narrere, comente ischides tottu, dizizu de torrare an domo ...