lunedì 30 settembre 2013

Sa vida est un'arte ei s'arte est vida.

Thathari, 30 de Martu Duamizas e trighi.

Sa vida ei s'arte.
Un'omine male incaminadu salvadu dae sa litteradura.


S'atera die fio iscurtende sa radio in macchina cando apo intesu un'intervista ai custu ex carceradu chi como faghet s'attore e l'at fattu puru in su film "Cesare deve morire" de sos frades Tavianos.

Cando sa presentatrice l'at dimandadu comente aiat incuminzadu a tribagliare in su teatru issu at rispostu chi un egastolanu l'aiat dadu unu brogliaccio de Shakespeare e dai tando at cumpresu chi s'arte li pudiat salvare sa vida.

Sa vida sua no meritaiat de la viver cun rabbia, disisperu e infelizidade, s'arte l'aiat ammustradu chi b'aiat ateros modos de vivere.

At imcuminzadu a reare in su teatru de su carcere e at cumpresu chi podiat fagher un'atera vida.

At conclusu nende chi s'arte l'aiat salvadu e deo tando apo pensadu a tota s'indiferenzia cun sa cale nois mastros e istudentes nos acculziamus a s'arte.

S'arte est sa cosa pius alta e pius bella de s'umanidade basta de pensare a totu cussu chi nos dat una singula poesia o sa bisione de unu pintu o de una iscultura.

Su tempus passadu i cumpagnia de s'arte est su tempus mezus de sa vida ca est in cumpagnia de sa bellesa matessi a sa cale totu nois abbaidamus e disizamus.

Cando bos sentides " a terra" de sentidos e de ispiritu, leggidebos una poesia, leade unu liberu, bos a zis a faghere unu piaghere.



UNU DICIU PRO MELEDARE: no est a si nde pesare chitto, est a inzertare s'ora.

Nessun commento:

Posta un commento

NOSTALGIA

THATHARI , SU TRES DE LAMPADAS 2019 Nostalgia, est paraula grecana, cheret narrere, comente ischides tottu, dizizu de torrare an domo ...